واگویه های مهدی عزیزی

وقتی سال 84 اولین وبلاگ رو ایجاد کردم،حس نوشتن .......حس بسیار زیبایی هست که هر کسی نه قادر به تجربه اون هست و نه قادر به درک اون...باید در این دایره باشی که به این حس برسی......حس خوش آیندی بود.بلاگفا برای من شروع ایده ای بود که پس از 11 سال در حال تحقق هست. پس از یازده سال وقتی می بینم اون چیزهایی که در ذهنم بود رو اجرایی کنم،به حس خاصی رسیدم که نه خوشحالم می کنه و نه از اینکه 11 سال طول کشید ناراحت...هرچند این راه خیلی خیلی طولانی شد،ولی نتیجه اون برای من کاملا رضایت بخش هست هرچند که هنوز هم اولین قدم برداشته نشده ولی به همین اندازه هم احساس رضایت میکنم.و این رضایتمندی رو مدیون تمامی افرادی میدونم که  هیچ کمکی به من نکردن،مدیون تمامی کسانی میدونم که گاهاً با سرزنش سنگریزه ای به هدف من زدن،مدیون کسانی میدونم که حسادت کردن،مدیون کسانیکه منو باور نکردن....مدیون کسانی می دونم که قدرت ریسک ناچیزی رو نداشتن...کسانی که حتی حاضر به شنیدن ایده های من هم نبودن.من ازاینها خیلی تشکر می کنم. که باعث شد من در هدفم مصمم تر بشم از همه مهمتر مدیون دوست عزیز و مردی بزرگ اخلاق و بزرگ همتی می دونم که خ واگویه های مهدی عزیزی...